Diana Plomp: Door veel te bewegen ontmoet je mensen
Met een verhit gezicht komt ze binnen. Niet van de zenuwen, maar omdat ze net mee heeft gedaan met Zumba. Ze heeft een uur gesport bij Vincentius en komt nu uitpuffen. Diana en ik hebben afgesproken op het wijkaterlier aan de Zellersacker. Diana is hier kind aan huis. Ze doet hier veel, je kunt beter zeggen, wat doet ze niet?
Wat doe je allemaal in het wijkatelier?
“Ik ben 3 middagen gastvrouw, ik kook een middag en sta een middag in de moestuin”. Ik heb verschillende bezigheden, een praatje maken met gasten en collega’s en verantwoordelijk zijn voor een aantal taken. Op een gegeven moment ben ik ook gevraagd of ik ook in de moestuin wilde komen werken. Alles wat uit de tuin komt en wij kunnen gebruiken dat zie je dan ineens op je bord liggen”. Diana kookt met deze verse producten en eet vervolgens met de gasten mee.
Je beweegt ook heel veel? Waarom vind je dat zo leuk?
Ik word er fitter van en ontmoet weer mensen. Bij de diabetes challenge wandelen we 5 of 10 km. De meeste mensen hebben diabetes maar iedereen mag mee doen. Bij de beweegroute lopen we door de wijk en doen dan oefeningen. Bij de bootcamp (Vincentius) doen we veel met touwen en gewichten. Via de bootcamp heeft Diana een leefstijlcoach leren kennen: Michel van Heeswijk van TTC . Hij heeft Diana gecoacht in 12 weken naar een betere leefstijl. “We hebben toen een plan gemaakt voor inspanning, ontspanning en gezond eten. Ik ging vaak emotie-eten en leerde anders te eten. Geen frisdrank, chips en chocola meer, ik ben 15 kilo afgevallen.
Je bent veel gezonder gaan leven, hoe lukte dat? Gewoon een stok achter de deur door de coach en van opschrijven wat je eet leer je wat ongezond en gezond is. Diana is bescheiden over haar eigen inzet en discipline. Ze geeft zichzelf geen complimentje, maar die verdiend ze dubbel en dwars!
Hoe ben je bij de diabetes challenge gekomen?
Ik was 2 jaar geleden bij een afscheid van de huisarts in het gezondheidscentrum. Toen zeiden mensen daar “loop met ons mee”. Dat ben ik toen gaan doen.
Moest je geen drempel over? Ja voor mij was het wel spannend, omdat ik veel angsten had, maar ik ga dan toch daar heen en ontmoet weer nieuwe mensen.
Wat vind je fijn in contact met andere mensen?
“Ja, gewoon, de gezelligheid. Ik ben meer iemand die er op uit gaat, ik moet elke dag iets te doen hebben. In deze coronaperiode was het heel moeilijk omdat alles dicht zat. Als ik niemand meer ontmoet gaat het niet meer goed. Dan word ik gek. Ik heb lang genoeg thuis gezeten en daardoor is alles misgegaan. Ik kruip dan in mijn holletje en kom er niet meer uit. Ik heb dan angsten.”
Hoe ben je daar weer uitgekomen? Vrienden hebben mij mee getrokken naar Stip. Ik kreeg daar een gesprek en kon ik vrijwilligerswerk gaan doen bij Vincentius. En een paar jaar geleden ben ik tijdens het ontmoetfestival gewoon naar binnen gestapt bij het wijkatelier. Daar leerde ik mensen kennen.
Het gesprek ronden we af want de taak als gastvrouw wacht. Natuurlijk maken we eerst een foto in de moestuin. Daar waar de tomaten rijp en rood aan de plant hangen en een paar dagen later als soep op het bord ligt.
Tekst en foto: Ilonka Leune
